این نقاش هندی که او را به نام آنیکی قلممو میشناسند ابتدا با پاهایش و به وسیله قلممو نقاشی میکرد، سپس تلاش کرد از بینی خود برای این کار استفاده کند. با وجود این در حال حاضر او به این نتیجه رسیده که انعطاف زبان میتواند به یک کمتوان جسمی و حرکتی کمک کند تا جزئیات بیشتری را روی بوم ترسیم کند.
آنیکی درباره سختیهای این کار میگوید: با این که رنگهای نقاشی من از نوع غیرسمی هستند اما سردردگرفتن ناشی از بو و مزه ناخوشایند این رنگها فقط بخشی از مشکلات من است.